انجمن برادری جادوگران قدیمیترین سازمان جادوگران در پادشاهیهای شمال بود. این سازمان در نتیجه پیمان عدم تخاصم اتحاد ناویگراد در قرن هشتم تاسیس شد که تمامی آکادمیهای جادو مانند آرتوزا، بن آرد، نهادهایی مانند ریسبرگ و جادوگران را متحد کرد و روی آنها کنترل داشت. پیش از فروپاشی کامل انجمن در کودتای سال 1267 جزایر ثاند، این سازمان برای قرنها توسط دو گروه که استفاده از جادو را هدایت میکردند اداره میشد.
| نوع | سازمان جادوگران |
| اهداف | قانونگذاری و محدودیت استفاده از جادو در پادشاهیهای شمال |
| جانشین | محفل جادوگران |
| تاریخ تاسیس | قرن هشتم |
| وضعیت | منحل شده (1267) |
| مقر | مرت (سابق) |
| بنیانگذاران | جن بکر جمبتسیتا جفری مانک |
| رهبران | محفل موهبت و هنر شورای جادوگران |
| مکان خدمت | کانتیننت |
گروههای تشکیلدهنده
مشهورترین جادوگران (پس از تشکیل انجمن برادری) در ابتدا شورای جادوگران را تشکیل دادند تا برای استفاده از جادو قانون وضع کنند، اما بنیانگذاری یک گروه جدید داخل برادری باعث ایجاد یک جنگ داخلی کوچک و کُشته شدن یکی از مخالفان این طرح به نام رافرد سفید شد.
شورا در نهایت به دو گروه پنج نفره تقسیم شد: رهبران محفل موهبت و هنر و دیگری شورای جادوگران که گروه اول بالاترین مقام را در بین جادوگران داشتند و مقام تمامی اعضای گروه دوم نیز از آنها پایینتر بود. اما همین گروه دوم قدرت و نفوذ بالایی در انجمن داشت. وظیفه آنها سیاستگذاری، قانونگذاری و نظارت بر اجرای آنها در میان جادوگران بود. در کل شورا بر آزمایشات، تحقیقات و گسترش دانش جادو متمرکز بود.
تاریخچه
تاسیس
پس از ورود انسانها به کانتیننت در سال 760، اتحادیه ناویگراد که از سه جادوگر با نامهای جن بکر، جمبتسیتا و جفری مانک تشکیل شده بود، انجمن برادری را تاسیس کردند. مقر آنها قلعهٔ مرت بود که در آنجا به افراد دارای پتانسیل آموزش میدادند. یکی از این افراد اگنس از گلنویل، اولین جادوگر زن و یکی از اعضای برادری بود.
در قرن نهم محفل موهبت و هنر در داخل برادری به وجود آمد و قوانینی برای تمامی جادوگران وضع شد. آنهایی که مخالف بودند علیه برادری جنگیدند، که در نهایت به کُشته شدن رافرد سفید منجر شد.
در قرن دهم و یازدهم پس از برقراری یک رابطه مثبت با الفها توسط مانک، برادری دانشآموزانی را به لاک مونیه فرستاد تا زیر نظر ان سایِوهِرن آموزش ببینند. به دلیل این ارتباط، چندین سال بعد، برادری با اولین جنگ انسانها و الفها مخالفت کرد و هیچ جادوگری در آن شرکت نکرد.
در سال 1263 انجمن برادری به رهبری ویلگهفورتز در کنار نیروهای پادشاهیهای شمال در جنگی سخت علیه قوای بیشمار نیلفگارد در سادن بالا جنگیدند که به نبرد تپه سادن مشهور شد. آنها شجاعانه جنگیدند و خونهای زیادی برای دفاع از شمال ریخته شد تا در نهایت نیلفگارد شکست خورد.
ممنوعیتها
انجمن مشغول قانونگذاری و نظارت بر اجرای آن در میان جادوگران بود تا استفاده از جادوهای مرتبط با شیاطین، مردگان و فشرده کردن در یک شی (به طور خلاصه جادوی سیاه) را تا حد امکان کنترل کرده و استفادهکنندگان از این جادوها را محاکمه کند. نتیجه محاکمه معمولا اینگونه بود که آن جادوگر را با دستبندهای دیمیتریوم، برای چند قرن زندانی میکردند. آنهایی که این مجازات را نمیپذیرفتند از برادری بیرون و به عنوان مرتد شناخته میشدند. افرادی مانند آلزور و ایداران از اولیوو از این دست بودند. هرچند که به نظر میرسید تمامی جادوگران در برابر قانون برابر بودند، اما در واقع برخی از آنها فراتر از قانون بودند که این راز پس از مرگ استاد بزرگ اورتولان و شاگرد محبوبش سورل دگرلوند برملا شد.
میراث
پس از انحلال انجمن برادری، یکی از اعضای سابق شورا به نام فیلیپا ایلهارت انجمن جدید با نام محفل جادوگران بنا کرد، که برخلاف انجمن برادری تمام اعضای آن زن بودند و جادوگرانی از نیلفگارد نیز در آن حضور داشتند.