نیموئه ورچ ولدیر آپ گوین

نیموئه ورچ ولدیر آپ گوین، یا “بانوی دریاچه” ساحره‌ای بود که در سال 1268 به سیری در پیدا کردن راه خود به قلعه‌ٔ استیگا کمک کرد.

زندگی‌نامه

نیموئه در اواسط قرن سیزدهم به دنیا آمد و در ویروا، روستای کوچکی درست در کنار رودخانهٔ یاروگا همراه با دو خواهر بزرگترش، از جمله اورلا بزرگ شد. وقتی آن دو کوچک بودند، دوست داشتند همراه با دیگر کودکان روستا دور هم جمع شوند، تا داستان‌های قصه‌گوی پیر، استریبورگ را دربارهٔ افسانه‌های زمان‌های دور، مانند گرالت، سیری و ینفر بشنوند. به طور به خصوص، اورلا و نیموئه علاقه داشتند دربارهٔ داستان عشقِ بین ویچر و ساحره، بیشتر بدانند. با شنیدن همین داستان‌ها بود که نیموئه تصمیم گرفت جادوگر شود یا اگر نمی‌توانست، مانند میلوا تیرانداز شود. با این حال بسیاری در روستا این را رویایی بیش نمی‌دانستند، زیرا بسیاری از آن‌ها در دوران نوجوانی ازدواج کرده و بچه دار می‌شدند.

نیموئه که مصمم بود سرنوشتی متفاوت برای خودش رقم بزند، زمانی که به سن مناسب برای تحصیل در آرتوزا رسید، به راه افتاد و نیمی از کانتیننت را برای رسیدن به مدرسهٔ جادو سفر کرد. در طی این سفر او به ویچری مرموز و سفید مو در جنگل مگپی برخورد کرد، که جان او را از کشته شدن توسط موجودی با برچسب، آی دی آر یو ال آی ایکس 0008 بتا نجات داد. در برج شخصی خود، او تمام کتاب‌ها و افسانه‌ها را و همچنین تصاویری را که صحنه‌هایی از حماسه‌ها را ترسیم می‌کرد برای کشف اسرار افسانهٔ سیری جست‌وجو کرد. او حتی یک دستیار به نام کاندویرامورز تیلی، یک رویابین را، استخدام کرد که به او با دانشش کمک کند.

نکته‌ها

• نیموئه نامی است که به بسیاری از شخصیت‌های زن در ادبیات بریتانیا داده شده است. نیموئه نام “بانوی دریاچه” بود کسی که اکسکالیبور را به شاه آرتور داد؛ نام زنی که شاه در حال مرگ را به آوالون برد؛ نام زنی که از لنسلات جوان مراقبت می‌کرد؛ نام جادوگری که مرلین را فریب داد و او را زندانی کرد. در تمام این موارد نیموئه بدون شک یک انسان است، اما موجودی اساطیری مانند نیمف یا نرئید.
• نام او را می‌توان در زبان ولزی به “نیموئه، دختر ولدیر، پسر گوین” برگردان کرد. واقعیت جالبی وجود دارد، گوین آپ نوود، پادشاه وایلد هانت در اساطیر ولز است.
• در واقع، این ساختار از زبان سنتیِ ولزی پیروی نمی‌کند: “ورچ” فقط برای دختران استفاده می‌شود در حالی که “آپ” برای پسران استفاده می‌شود، به طوری که باید این‌گونه نوشته شود: “نیموئه ورچ ولدیر” و بدون “آپ گوین” باشد. قسمت آخر ممکن است به عنوان بخشی از افسانهٔ ویچر، توسط آندژی ساپکوفسکی اضافه شده باشد.

گالری